بین سطور استعفای عارف - مجله یک کامپیوتر

استعفا پس از 4 ماه سکوت

اعتماد در ادامه می نویسد: حالا اما مشخص شده که محمدرضا عارف 4 ماه پیش - و 2 ماه پیش از انتشار نامه استعفای موسوی لاری- از ادامه فعالیت به عنوان رییس شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان استعفا داده بود و جالب آنکه هفته نخست اردیبهشت ماه، وقتی استعفای موسوی لاری رسانه ای شد، خبرهایی در ارتباط با استعفای عارف نیز منتشر شد که همگی همان زمان از جانب دفتر رییس بنیاد ایرانیان تکذیب شدند. وقتی علیرضا خامسیان، مدیر روابط عمومی این بنیاد به ایسنا گفت: خبر استعفای عارف از شورای عالی سیاستگذاری صحت ندارد.

حالا اما بنابر گزارشی که از جانب دفتر بنیاد ایرانیان در رابطه با استعفای عارف در اختیار اعتماد قرار گرفته، روشن شده که ماه هاست استعفای خود را در اختیار یکی از اعضای حقوقی شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان قرار داده و ظاهرا این موضوع همان زمان در یکی از جلسات این شورای عالی نیز از سوی این عضو حقوقی مطرح شده اما به گفته یکی از نزدیکان رییس بنیاد ایرانیان، موضوع به درستی تشریح نشده است.

با این همه بنابر گزارشی که در این رابطه در اختیار اعتماد قرار گرفته، عارف پس از انتخابات مجلس یازدهم که دوم اسفندماه 98، درپی ردصلاحیت گسترده اصلاح طلبان در غیاب لیست شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان و با کمترین مشارکت تاریخ انتخابات جمهوری اسلامی رقم خورد، متن استعفای خود را به داود محمدی، دبیرکل انجمن اسلامی معلمان تحویل داده بود تا از این طریق به اطلاع اعضای شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان برسد.

بین سطور یک استعفا

اما آنچه در ظاهر خبر استعفا محل تامل بود یکی همین نقش داود محمدی است، به عنوان عضو حقوقی شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان که استعفای رییس این شورای عالی را از او تحویل گرفته تا به اطلاع اعضا برساند. حال آنکه علت، پیچ و خمی است فنی و اداری. اینکه محمدی که خود به عنوان دبیرکل انجمن اسلامی معلمان است، از آنجا که از جانب این شورای عالی مسوول پیگیری و دریافت مجوز فعالیت فعالیت جبهه اصلاح طلبان از کمیسیون ماده 10 احزاب بوده، درنهایت از نگاه وزارت کشور و در سیستم اداری کمیسیون ماده 10 احزاب، وابسته با این وزارتخانه، مسوول جبهه اصلاح طلبان ایران اسلامی شناخته می گردد. نکته ای که باعث شده عارف به این تصمیم برسد که متن استعفای خود را به او تقدیم کند، نه اعضای هیات رییسه شورای عالی یا بدنه این نهاد.

اما این تنها نکته عجیب در استعفای عارف نبود. به جز اینکه استعفای عارف، 4 ماه پس از تحویل به محمدی، بالاخره دیروز رسانه ای شده، نحوه اطلاع رسانی و انتشار خبر این استعفا نیز محل بحث بود. اینکه استعفای عارف، نه چنان چه در عالم سیاست مرسوم است در قالب خبری کوتاه و صریح و روشن، بلکه لابه لای سطور گزارشی نسبتا مفصل با تیتر استعفای عارف چالش جدید شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان نخست در ایسنا منتشر شد و در ادامه وقتی خبرنگار اعتماد به وسیله دفتر رییس بنیاد امید ایرانیان، نسبت به پیگیری تایید یا رد آنچه بین سطور گزارشی به طور غیرمستقیم اشاره شده بود اقدام کرد، پیروز به دریافت تاییدیه شد؛ تاییدیه ای که البته تاکید شده بدون اشاره به نام این مقام ارشد دفتر محمدرضا عارف منتشر گردد.

گلایه های عارف

فارغ از این اما روایتی که درباره علل استعفای عارف در اختیار اعتماد قرار گرفته نیز محل تامل و مشخصا در جهت آینده فعالیت های شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان و همچنین شخص محمدرضا عارف روشنگر است. چنان چه بر پایه این گزارش، عارف نه تنها همان سال 94 و زمان شروع به کار شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان، تمایل به پذیرش ریاست این مهم ترین نهاد بالادستی جریان اصلاحات را نداشته، بلکه در ادامه، همزمان با شروع هر یک از ادوار فعالیت این شورای عالی نیز از پذیرش این سمت امتناع نموده و هر نوبت، پس از اصرار بزرگان اصلاحات و همین طور اعضای این نهاد بالادستی حاضر به نشستن بر کرسی ریاست شده.

این عدم تمایل عارف اما ظاهرا در آستانه شروع به کار دوره اخیر شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان، دوچندان و بیش از همواره بوده؛ چرا که او آن موقع، نه تنها ریاست فراکسیون امید و مجمع نمایندگان تهران را در مجلس برعهده داشته، بلکه همزمان با فعالیت سومین اجلاسیه مجلس دهم، ریاست کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس را نیز عهده دار بوده و به دلیل انبوه مشغله و تعدد مسوولیت ها، کوشش نموده اعضا را متقاعد کند که کسی را به جای او برگزینند. که البته این کوشش عارف منتج به نتیجه نشده است.اما شاید مهم تر از این حواشی نسبتا حائز اهمیت، دو گلایه ای است که ظاهرا عارف را به این نتیجه رسانده که بهتر است از ادامه همکاری با شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان کناره گیری کند.

گلایه هایی که اگر چه در دو بخش مطرح شده اما در مجموع به بدنه جریان اصلاحات و البته بعضی بزرگان این جریان سیاسی مربوط است. نخست گلایه از آنچه عارف موازی کاری های درون گفتمانی می داند و معتقد است در روزگاری که جریان رقیب به دنبال زیر سوال بردن اقدامات مثبت اصلاح طلبان در مجلس و دولت، عزم خود را برای حذف این جریان سیاسی ریشه دار جزم نموده، موازی کاری های درون گفتمانی اصلاح طلبان نیز مزید بر علت شده و فشار بر اصلاح طلبان را افزایش می دهد. آنچه علاوه بر این، از جانب عارف مورد گلایه قرار گرفته، فعالیت های گروهی است که از آنها به عنوان ارگان رسانه ای بعضی احزاب اصلاح طلب و همین طور بعضی چهره های شاخص اصلاح طلب یاد شده و گویا عارف از اینکه به جز حمایت از فراکسیون امید، نسبت به فعالیت های این تشکل اصلاح طلب درون مجلسی انتقادهایی غیرمسوولانه داشتند، ناراضی است.

اما این تنها دلخوری عارف نیست. او همزمان نسبت به فعالیت و تاسیس بعضی تشکل های موازی نیز گلایه دارد. تشکل هایی که در حالی بعضا با عنوان شورای مشورتی فعالیت می نمایند که فلسفه وجودی و فعالیت نهادهایی همچون شورای هماهنگی جبهه اصلاحات و شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان به عنوان نهادی که از دل شورای هماهنگی بیرون آمده، همین نقش مشورتی برای جریان اصلاحات و کوشش برای دستیابی به اجماع بر پایه خرد جمعی است.

فرصت بازسازی

آنچه با وجود این مباحث، محل تامل و آنالیز است، عملکرد عارف در شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان و البته راس فراکسیون امید است. نکته ای که حالا با توجه به کناره گیری او از اولی و انتها کار دومی، فرصت خوبی است که مورد توجه قرار گیرد. جلال میرزایی، نماینده اصلاح طلب دوره دهم مجلس که ریاست کمیته سیاسی فراکسیون امید مجلس را برعهده داشت، چنین نظری دارد.

میرزایی که معتقد است این استعفا هم فرصتی مناسب است برای عارف و هم فرصتی برای شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان که نسبت به بازسازی و تقویت خود گام بردارد یا در صورت احتیاج مکانیزیمی دیگر را جایگزین کند، به اعتماد گفته است: استعفا از ریاست شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان اقدامی مثبت و حرکتی است مسوولانه؛ چرا که مسوولیت شورای عالی سیاستگذاری و همین طور ریاست فراکسیون امید، نه نانی برای عارف داشت، نه حتی نامی. ایشان پیش از این هم فردی برجسته در جریان اصلاحات بوده و فراتر از آن، فردی فرهیخته و دانشگاهی است که در شرایطی مسوولیت اداره نهاد بالادستی و اجماع ساز جریان اصلاحات را به اصرار بزرگان پذیرفت که کسی حاضر به پذیرش مسوولیت نبود.

عارف در افق 1400

این نماینده پیشین مجلس با اشاره به آنچه عملکرد پیروز عارف در چندین دوره پیاپی انتخابات مجلس، ریاست جمهوری و شوراها عنوان نموده، در واکنش به اینکه آیا این استعفا می تواند گام نخست عارف برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری 1400 باشد نیز گفته است: البته با قاطعیت نمی توان در این رابطه اظهارنظر کرد. اما با توجه به شناختی که از عارف دارم، می دانم اهل مشورت است و پس از مشورت و دریافت نقطه نظرات بزرگان اصلاح طلب -چه چهره های دانشگاهی، چه سیاسی و حزبی- تصمیم می گیرد. ضمن اینکه عارف دیگر در مقام ریاست شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان نیست که بعضی او را به استفاده از این صندلی به نفع خود متهم نمایند.

او اما تاکید دارد: اجماع جریان اصلاحات، لازمه تمامی اقدامات آینده این جریان است و چهره های اصلاح طلب، در شرایطی که اصولگرایان از تمامی ابزار خود برای حمله به اصلاح طلبان استفاده می نمایند، نباید آب به آسیاب رقیب بریزند. میرزایی از چهره هایی همچون محسن هاشمی به عنوان گزینه کارگزاران و بزرگانی چون مشخص یا صفایی فراهانی به عنوان گزینه اتحادی ها نام برده و معتقد است که طیفی دیگر از اصلاح طلبان نیز عارف را فردی مناسب برای کاندیداتوری 1400 می دانند.

بانیما: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما

مجله سرگرمی: مجله سرگرمی و گردشگری

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا